Sliepen verkoopt het bedrijf aan tien medewerkers, onder wie Gert-Jan van Ingen, die promoveert tot directeur. Hij weet al snel een meerderheid van de aandelen te bemachtigen, doordat collega’s met aandelen het bedrijf verlaten. De economie trekt aan en het bedrijf ontvangt diverse onderscheidingen.

Na een onrustige tijd, waarin het bedrijf nauwelijks winst maakt en mensen moet ontslaan, komt bouwkundige Gert-Jan van Ingen het bedrijf versterken. Door een nationale economische crisis is het is het alle hens aan dek.

Johan van den Eertwegh overlijdt en Harry Sliepen staat er alleen voor. Een minder voorspoedige periode volgt.

De Vree fuseert met timmerbedrijf Sliepen Interieur en gaat verder als Aannemer en Interieurbouwer De Vree en Sliepen.

Met collega-aannemer Beutener gaat De Vree een tijdelijke samenwerking aan om een aantal lokale projecten te realiseren, zoals het inmiddels gesloopte openluchtzwembad.

Na het overlijden van Johan de Vree in 1961 zette Johan van den Eertwegh het bedrijf namens de erfgenamen voort.

Johan de Vree vervult als betrokken inwoner van Rivierenland verschillende bestuursfuncties bij maatschappelijke organisaties, zoals het Sint-Andreasziekenhuis. Helaas maakt hij de nieuwbouw van het ziekenhuis net niet meer mee.

Er is volop werk tijdens de wederopbouwperiode na de Tweede Wereldoorlog. Langdurige werkrelaties ontstaan, zoals met warmwater- en verwarmingsspecialist Daalderop, Blijdesteijn Mode en jamfabriek De Betuwe.

De Vree groeit gestaag door en heeft zo’n 40 tot 60 vakmensen in dienst. Na de oorlog wordt door schaarste veel bouwmateriaal hergebruikt. Kromme spijkers worden rechtgeslagen en stenen schoongebikt. Toen was het noodzaak; tegenwoordig is hergebruik de bewuste keuze.

Het bedrijf groeit uit tot een allround aannemersbedrijf en bouwt verschillende woningen, woningblokken en bedrijfsgebouwen in Tiel en omgeving.